Lieve lezers,
De dag begonnen met een bezoek aan een tempeltje. Mooi en sereen !
Vandaag hebben we de Gypsy community en de Leprosy community van Scad bezocht. Wat een ervaring aangezien dit de verstotelingen zijn van de maatschappij. Toch was het iets minder heftig dan verwacht. Dit uiteraard omdat hier de steun van Scad is, als er geen steun is zal het heel andere koek zijn.
Bij aankomst in het gypsy dorp werden we weer warm welkom geheten door de leerlingetjes van het plaatselijk schooltje. Ze zagen er allemaal prachtig uit, onze mooie kindjes in uniform! Weer een tika en een zelfgemaakte kralenketting gekregen. Daarna een uitgebreide uitleg over de werking. Scad heeft enkel 1 gypsy dorp. Dit omdat het bijna onmogelijk is om meerdere dorpen te realiseren. Ook hier zijn zigeuners zigeuners, en het blijven nomaden, dus rondtrekken is de boodschap. In dit dorp is het zo dat de kindjes altijd in het dorp blijven, alsook de grootouders of ouderen . De ouders trekken erop uit, sommigen voor lange tijd of gewoon om te gaan werken !?! De kindjes mogen naar school en kunnen bij afwezigheid van hun ouders in een hostel verblijven. Ook na lange afwezigheid kunnen deze inwoners weer gewoon in het dorp terecht.
Het schoolgaan is een verhaal apart. De ene dag zijn er 20 kindjes, de andere dag 120, dan weer 10, dan weer 100, 4... Het is dus improviseren voor de leerkrachten. Er zijn verschillende klaslokaaltjes waar ze een beetje per leeftijd les krijgen. Het dorp heeft ook een garage met een 60-tal tufkes. Deze kunnen door de ouders dagelijks genomen worden om hun ding te gaan doen in het dorp. Deze motors zijn van Scad. We hebben een wandelingetje gedaan door de klasjes en een beetje gezongen en gelachen met de kindjes.
Na het bezoek aan het schooltje hebben we het dorpje bezocht. Dat is dus heel iets anders. De orde van de klas is volledig zoek, hutjes, armoede, de kinderen zijn ´petits sauvages´, verwilderden...
Daarna hebben we een slangenvanger aan het werk gezien met een cobra. Deze snakecatchers vangen slangen in het wild. Niet om ze af te richten, dat doen weer anderen, de snake charmers. Deze slangenvangers vangen enkel slangen voor het antigif. Ze brengen ze naar een slangenpark, daar tappen ze het gif af en daarna laten ze ze weer vrij in het wild en na enkele dagen hebben ze weer genoeg gif om nog eens af te tappen. Gene gewone, deze snake catcher. Grrrrrrr.....
Daarna richting Lepra dorp. Hier leven nog een 65-tal mensen met lepra. Er zijn geen besmettelijke patienten meer, op 1 na. Maar het blijven afvalligen, van lepra genees je immers nooit. Deze mensen wonen samen met hun kinderen, kleinkinderen etc. in dit dorp. De kinderen en kleinkinderen hebben dan ook geen lepra. Het is eigenlijk enkel de generatie grootouders die leprapatienten zijn geweest.
Na de lunch zijn we gaan ´baden´ in de waterfalls. Dit uiteraard in kleding, de waterfalls vielen iets kleiner uit dan verwacht, maar het effect was prima. Ht natuurpark was enorm, met een gigantische stuwdam. Heerlijk koel doucheke genomen in het gezelschap van enkele Indiers en apen !!!!!
Liefs,
Nicole en Sarah
De dag begonnen met een bezoek aan een tempeltje. Mooi en sereen !
Vandaag hebben we de Gypsy community en de Leprosy community van Scad bezocht. Wat een ervaring aangezien dit de verstotelingen zijn van de maatschappij. Toch was het iets minder heftig dan verwacht. Dit uiteraard omdat hier de steun van Scad is, als er geen steun is zal het heel andere koek zijn.
Bij aankomst in het gypsy dorp werden we weer warm welkom geheten door de leerlingetjes van het plaatselijk schooltje. Ze zagen er allemaal prachtig uit, onze mooie kindjes in uniform! Weer een tika en een zelfgemaakte kralenketting gekregen. Daarna een uitgebreide uitleg over de werking. Scad heeft enkel 1 gypsy dorp. Dit omdat het bijna onmogelijk is om meerdere dorpen te realiseren. Ook hier zijn zigeuners zigeuners, en het blijven nomaden, dus rondtrekken is de boodschap. In dit dorp is het zo dat de kindjes altijd in het dorp blijven, alsook de grootouders of ouderen . De ouders trekken erop uit, sommigen voor lange tijd of gewoon om te gaan werken !?! De kindjes mogen naar school en kunnen bij afwezigheid van hun ouders in een hostel verblijven. Ook na lange afwezigheid kunnen deze inwoners weer gewoon in het dorp terecht.
Het schoolgaan is een verhaal apart. De ene dag zijn er 20 kindjes, de andere dag 120, dan weer 10, dan weer 100, 4... Het is dus improviseren voor de leerkrachten. Er zijn verschillende klaslokaaltjes waar ze een beetje per leeftijd les krijgen. Het dorp heeft ook een garage met een 60-tal tufkes. Deze kunnen door de ouders dagelijks genomen worden om hun ding te gaan doen in het dorp. Deze motors zijn van Scad. We hebben een wandelingetje gedaan door de klasjes en een beetje gezongen en gelachen met de kindjes.
Na het bezoek aan het schooltje hebben we het dorpje bezocht. Dat is dus heel iets anders. De orde van de klas is volledig zoek, hutjes, armoede, de kinderen zijn ´petits sauvages´, verwilderden...
Daarna hebben we een slangenvanger aan het werk gezien met een cobra. Deze snakecatchers vangen slangen in het wild. Niet om ze af te richten, dat doen weer anderen, de snake charmers. Deze slangenvangers vangen enkel slangen voor het antigif. Ze brengen ze naar een slangenpark, daar tappen ze het gif af en daarna laten ze ze weer vrij in het wild en na enkele dagen hebben ze weer genoeg gif om nog eens af te tappen. Gene gewone, deze snake catcher. Grrrrrrr.....
Daarna richting Lepra dorp. Hier leven nog een 65-tal mensen met lepra. Er zijn geen besmettelijke patienten meer, op 1 na. Maar het blijven afvalligen, van lepra genees je immers nooit. Deze mensen wonen samen met hun kinderen, kleinkinderen etc. in dit dorp. De kinderen en kleinkinderen hebben dan ook geen lepra. Het is eigenlijk enkel de generatie grootouders die leprapatienten zijn geweest.
Na de lunch zijn we gaan ´baden´ in de waterfalls. Dit uiteraard in kleding, de waterfalls vielen iets kleiner uit dan verwacht, maar het effect was prima. Ht natuurpark was enorm, met een gigantische stuwdam. Heerlijk koel doucheke genomen in het gezelschap van enkele Indiers en apen !!!!!
Liefs,
Nicole en Sarah
